Daj mi rozum, abym zachował twoje prawo;
żebym go przestrzegał z całego serca. | Ps. 119:34
Naucz mnie, Panie, drogi Twoich ustaw, bym strzegł ich aż do końca
Pouczaj mnie, bym Prawa Twego przestrzegał, a zachowywał je całym sercem.
Prowadź mię ścieżką Twoich przykazań, bo ja się nimi raduję.
Nakłoń me serce do Twoich napomnień, a nie do zysku!
Odwróć me oczy, niech na marność nie patrzą; przez swoje słowo udziel mi życia!
Spełnij dla sługi Twego swoją obietnicę, daną bojącym się Ciebie.
Odwróć moją hańbę, która mnie trwoży, bo Twoje wyroki są pełne dobroci.
Oto pożądam Twoich postanowień: według Twej sprawiedliwości zapewnij mi życie!
Niech zstąpi na mnie, Panie, Twoja łaska, Twoje zbawienie, według Twojej obietnicy,
bym mógł dać odpowiedź tym, którzy mnie znieważają, bo polegam na Twoich słowach.
Nie odbieraj moim ustom słowa prawdy, bo ufam Twoim wyrokom,
a Prawa Twego zawsze strzec będę, na wieki, na zawsze.- Ps. 119:33-44
Łaskawość władcy, przychylność przełożonego, dobre uczucia przyjaciela, miłość współmałżonka – to wszystko i o wiele więcej mieści się w określeniu „łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa”.
Lecz powiadam wam: «Odtąd nie będę już pił z tego owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę z wami nowy, w królestwie Ojca mojego» (Ew. Mat. 26:29)
W ostrzeliwanym Tarnopolu, w szpitalu, do którego przywieziono ponad 30 dzieci, została jedna lekarka. To jej opowieść. Dzieci były brudne, wystraszone, głodne. To dało się najłatwiej załagodzić, ale co z przerażeniem? Opowiada, że lubi śpiewać przy pracy i tym razem podczas przygotowywania czegoś do jedzenia i picia zaczęła nucić. Jakie było jej zdumienie, kiedy niektóre z dzieci zaczęły śpiewać z nią, pojawiły się uśmiechy na zmęczonych, wystraszonych twarzach.
To jedna z tysięcy opowieści. Poproszono mnie o anonimowość i rozumiem, bo ludzkie losy schowane w te dostawcze samochody, też zasługują na „nazwanie”, a wszystkiego nie da się ocalić od zapomnienia. Pozostaną cyfry, statystyki, ale warto pamiętać o tych ludziach dobrej woli, którym tylko poryw serca nakazuje: jadę, mogę, chcę pomagać.
© | ePatmos.pl