To, co występuje rzadko, jest zwykle wysoko cenione. Zasada ta dotyczy zarówno substancji, roślin, zwierząt, jak i dzieł sztuki, wytworów rękodzielniczych czy ludzkich cech i umiejętności. Rzadkie minerały i metale są co prawda drogie, jednak przeważnie mają mniejsze praktyczne zastosowanie niż te, które są powszechniejsze i często bardziej przydatne. Można sobie wyobrazić cywilizację techniczną bez złota czy diamentów, ale bez żelaza i krzemu – trudniej. Klejnoty są piękne, ale domy buduje się z drewna, kamieni i gliny. Bohaterstwo i geniusz odgrywają istotną rolę społeczną, jednak z natury rzeczy muszą pozostać wyjątkowe – mogą być inspiracją, ale na ogół nie nadają się do powszechnego naśladowania.

Strach, obawy, to nie są dobrzy życiowi doradcy. Mogą paraliżować wiele aktywności. Nie potrafię przypomnieć sobie kiedy zaczęto mnie straszyć. Wujek L. swoich niesfornych chłopaków straszył „Pipiakeim” który mieszkał w ciemnym i zimnym przedpokoju, ale kiedy ich tam wysyłał, do mnie puszczał oko, więc się nie bałam.

Droga Patriarchów lub Ścieżka Patriarchów (hebr. Derech haʾAvot – dosł. Droga Ojców) to starożytna trasa północ-południe przecinająca Ziemię Izraela. Nazwa ta jest używana przez biblistów ze względu na wzmianki w historiach biblijnych, że była ona często przemierzana przez Abrahama, Izaaka i Jakuba. Nazywana jest również Drogą Wzgórz lub Drogą Grzbietową, ponieważ biegnie wzdłuż linii grzbietu wododziałowego Gór Samaryjskich i Judzkich. Trasa prowadzi od Megiddo i Chasor na południe do Beer Szewy przez Sychem, Betel, Jerozolimę, Efrata i Hebron.