Zamiast słońca i księżyca

A miasto nie potrzebuje słońca ani księżyca, aby mu świeciły, bo oświetla je chwała Boga, a jego lampą jest Baranek – Obj. 21:23.

Dostęp do światła dziennego jest walorem każdego wnętrza lub zespołu budynków – nawet dzisiaj, kiedy dysponujemy w naszych siedzibach sztucznym oświetleniem uniezależniającym nas od pogody, pory roku czy pory dnia. W biblijnej starożytności światło słoneczne w dzień i blask księżyca w nocy były niezbędne do życia i pracy. Przy świetle lampek oliwnych albo pochodni niewiele można było zdziałać. Stwierdzenie, że funkcjonowanie miasta może być niezależne od naturalnych źródeł światła – co dzisiaj wydaje się normalnością, musiało wywierać na ówczesnych słuchaczach ogromne wrażenie.

Krystalicznozłota stolica nowego świata oprócz wszystkich innych walorów ma jeszcze i ten, że jest niezależna w swoim działaniu od pór dnia, gdyż ma stałe światło obecności Bożej, dodatkowo wspomagane lampą chwały Jezusa. Można by się zastanawiać, po co potrzebna jest lampa, skoro w mieście ustawicznie jaśnieje Boże światło. Takie dodatkowe światło nauczania i przykładu Jezusa może być rozumiane jako ozdoba, ale dodatkowo oświetla też miejsca, które ewentualnie znalazłyby się w cieniu.

Światło Nowej Jerozolimy jest pojęciem symbolicznym. Człowiek działający w oparciu o prawa natury – jakby w świetle słońca i księżyca – potrafi stosunkowo dobrze postępować i osiągać pewien progres indywidualny oraz społeczny. Apostoł Paweł przypisuje w tym zakresie istotną rolę sumieniu, które nawet bez specyficznej znajomości Boga oraz Jego objawienia pozwala człowiekowi poprawnie się zachowywać i w dużej mierze unikać złego postępowania (Rzym. 2:15). Jednak te naturalne zdolności odróżniania dobra od zła, mądrości od głupoty, piękna od brzydoty czy prawdy od kłamstwa są w dużym stopniu uzależnione od okoliczności. W okresach, które można by porównać do bezksiężycowej nocy, ludzie tracą moralną orientację. Gdy pojawiają się wojny, epidemie, głody, wielkie katastrofy, prześladowania, okrutne władze, ludzie gubią lub tłumią w sobie wyczucie dobra i zaczynają zachowywać się instynktownie, co bardziej przypomina działanie świata zwierzęcego niż oświecone funkcjonowanie cywilizacji rozumnego i wrażliwego człowieka.

W cudownej stolicy Mesjańskiego Królestwa nigdy nie będzie gasło szlachetne i delikatne światło Bożej mądrości i sprawiedliwości oraz ciepłej wrażliwości nauki Jezusa. Chwała Boża będzie wyznaczała standardy prawa i świętości, a lampa Baranka – sposoby ich realizacji. „Przykazanie jest pochodnią [lampą], prawo [tora] światłością” (Przyp. 6:23). Bóg dał naukę Tory – instrukcję świętego życia, a Jezus swymi przykazaniami miłości wskazał drogę jej realizacji. Także inne, wcześniejsze przykazania – Mojżesza i Proroków – były lampkami na drodze do świętości i życia wiecznego, ale tak naprawdę dopiero Jezus w pełni oświetlił wąską ścieżkę życia światłem swojej nauki.

W podobnym duchu prorokował Izajasz:

Nie będzie więcej słychać o przemocy w twojej ziemi
ani o spustoszeniu i zniszczeniu w twoich granicach;
ale nazwiesz swoje mury Zbawieniem, a twoje bramy – Chwałą.
Słońce nie będzie już twoją światłością za dnia
ani księżyc już nie zaświeci ci swoim blaskiem;
ale PAN będzie twoją wieczną światłością,
a twój Bóg – twoją chwałą.
Nie zajdzie już więcej twoje słońce,
a twój księżyc nie ukryje się,
bo PAN będzie twoją wieczną światłością
i skończą się dni twojej żałoby.
Cały twój lud będzie sprawiedliwy.
Odziedziczy ziemię na wieki,
będzie latoroślą mego szczepu,
dziełem moich rąk, abym był uwielbiony.

Izaj. 60:19 (por. też Zach. 14:6-7)

Światło chwały Bożej i nauki Jezusa nie sprowadza się jedynie do promieniowania z miejsca obecności Ojca i Syna, ale jego odblaskiem błyszczą także ludzie, wśród których nie ma przemocy, spustoszenia, zniszczenia, żałoby. Gdy lud jest sprawiedliwy, lśni światłem chwały Bożej – aby Bóg był uwielbiony. Także w tym sensie Nowa Jerozolima nie będzie potrzebowała symbolicznie rozumianego słońca ani księżyca, gdyż ludzie sami dla siebie wzajemnie staną się światłami wyznaczającymi dobrze wytyczone szlaki sprawiedliwego, mądrego i pięknego życia.

Miejsca dobrze oświetlone i błyszczące wielobarwnym, dobrze skomponowanym światłem są przyjemne dla oka. Piękne i właściwe światło nie tylko ułatwia wypełnianie codziennych obowiązków, ale jest także źródłem estetycznej przyjemności. Choćby tylko dlatego ludziom nigdy nie znudzi się podziwianie cudownych zjawisk świetlnych ukazujących się w potężnych, krystalicznych murach Nowej Jerozolimy.

Najważniejsze pojęcia i zagadnienia

1. „Światła” naturalnego wyczucia, rozumu i sumienia pozwalają człowiekowi poprawnie się zachowywać nawet bez specyficznej znajomości Bożego objawienia.
2. Poznanie chwały Bożej i nauki Jezusa, dołożone do naturalnej wrażliwości, pozwala człowiekowi postępować w sposób godny wiecznego istnienia.
3. Światło chwały Bożej oraz nauki Jezusa będzie nie tylko podstawą życia i działania w Mesjańskim Królestwie, ale także jego ozdobą, uwidaczniającą piękno kolorów i szlifów szlachetnych minerałów, z których wykonana jest jego stolica.

W następnym odcinku: Oświecenie narodów – czyli hołd królów ziemi