Oto bowiem ciemność okryje ziemię i mrok – ludy, ale nad tobą wzejdzie PAN i jego chwała pojawi się nad tobą, i pójdą narody do twojej światłości, a królowie do blasku twojego wschodu – Izaj. 60:2‑3.
czerwony | 635‑780 nm | |
pomarańczowy | 590‑635 nm | |
żółty | 565‑590 nm | |
zielony | 520‑565 nm | |
błękitny | 500‑520 nm | |
niebieski | 430‑500 nm | |
fioletowy | 380‑430 nm | |
Światło jest niezbędne do życia. Pozwala oglądać świat, a przez to umożliwia orientację w przestrzeni. Widzialny zakres fali elektromagnetycznej dostarcza potrzebnej energii, czyli ogrzewa. W procesie biofotosyntezy wytwarza w skórze witaminę D. Reguluje wiele cyklów w przyrodzie i organizmach, między innymi ważny cykl snu i czuwania. Umożliwia roślinom przeprowadzanie fotosyntezy. Te i liczne inne funkcje światła sprawiają, że jest ono życiodajną siłą i pod postacią ognia było od starożytności uznawane za jeden z czterech podstawowych żywiołów składających się na istnienie i funkcjonowanie materialnego świata. A poza wszystkim, światło jest po prostu piękne, uwydatnia kolory, a we współdziałaniu z substancjami pochłaniającymi, rozpraszającymi i rozszczepiającymi, światło tworzy cudowne spektakle przyrody, jak tęcza, zorza polarna, wschód i zachód słońca, błyskawice, prześwitywanie światła przez chmury i mgły oraz wiele innych.
Światło jest też wykorzystywane w wielu procesach technologicznych. Skoncentrowane wiązki laserowe pozwalają przeprowadzać precyzyjne operacje, umożliwiają skomplikowane cięcie materiałów, sterują wieloma urządzeniami. Ten sam promień laserowy może być wykorzystywany jako niebezpieczna broń. Na uzbrojeniu wielu armii znajdują się coraz silniejsze działa laserowe, które umożliwiają niszczenie różnych celów, między innymi rakiet tuż po starcie. Również w obszarze codziennego życia światło bywa niebezpieczne. Zbyt długie przebywanie na słońcu może spowodować oparzenia skóry, zbyt jaskrawe światło oślepia, a w większej dawce może nawet prowadzić do trwałej ślepoty.
Jezus jest w Biblii wielokrotnie kojarzony ze światłem. Symeon ujrzał w Nim światłość na oświecenie pogan (Łuk. 2:32, por. Izaj. 42:6, 49:6). Jan napisał o Mistrzu, że był tą prawdziwą światłością, która oświeca każdego człowieka przychodzącego na świat (Jan 1:9). W Objawieniu jest siedem scen ukazujących powrót Jezusa na ziemię (Obj. 7:2; Obj. 8:3; Obj. 10:1; Obj. 14:14; Obj. 18:1; Obj. 19:11; Obj. 20:1), z których trzy zawierają element światła. Jezus ukazywany jest: pod postacią anioła pojawiającego się od wschodu słońca, jako potężna istota o słonecznej twarzy oraz jako anioł, którego chwała oświetla cały świat.
Z drugiej strony apostoł Paweł zapowiada, że blask powrotu Jezusa, tak piękny i dobry dla wierzących, okaże się zabójczy dla niegodziwca: (...) którego Pan zabije duchem swoich ust i zniszczy blaskiem [epifaneia] swego przyjścia [parousia] (2 Tes. 2:8). Blask przybycia Jezusa nie zabija co prawda, ale unicestwia martwe już szczątki zła. Zabójczą bronią Mesjasza miało być tchnienie Jego ust (Izaj. 11:4), ale słoneczne oblicze wypali resztki niegodziwości zarówno z serc ludzi, jak i z tworzonych przez nich społecznych relacji.
Nawiązując do prorokowania Izajasza, Paweł pisze: Obudź się, który śpisz, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus (Efezj. 5:14). Powstań! Świeć (Izaj. 60:1 BT) – woła Izajasz, zaś Paweł wskazuje dodatkowo na zmartwychwstanie i źródło tego światła w Jezusie. Światło ma przyciągającą moc. Jego blask i ciepło zachęcają do udania się w kierunku źródła światła. Tak reaguje większość ludzi i innych Bożych stworzeń. Są co prawda zwierzęta, które żerują w ciemnościach, korzystając z innych zakresów lub rodzajów fal, ale ich zachowania również regulowane są światłem.
Istnieje jednak świat ciemności (Efezj. 6:12), który nienawidzi światła, kryje się przed nim i ginie, gdy się z nim styka. Jan pisze, że kto nienawidzi swego brata, jest w ciemności i chodzi w ciemności, i nie wie, dokąd idzie, bo ciemność zaślepiła jego oczy (1 Jana 2:11). Również głupota, samolubstwo, bogactwo, pycha i wiele innych złych cech i zjawisk wywołuje ślepotę i pogrąża ludzi w ciemnościach. Nie dostrzegając własnego zła, wolą oni pozostawać w mroku, który ukrywa ich niegodziwość. Tam jednak, gdzie pojawia się światło, znika ciemność i widoczne staje się to, co zasłaniał mrok.
Jest wiele rodzajów światła, są kolory, cienie i blaski, ale tylko jedna ciemność. Lepiej żyć w świecie różnorodności piękna niż jednolitości zła i ślepoty.
W następnym odcinku: Potężny głos anioła – czyli obwieszczenie upadku Babilonu
© | ePatmos.pl