Ciocia Tereska

Rośnie otoczona rodzicielską miłością, z widokiem gór, ale i łun, i dymu z oddalonego o 30 km Auschwitz. Czyżby to wspomnienie z dzieciństwa otwarło już dorosłą osobę na literaturę pamiętnikarską z tamtego „czasu zagłady”?

Mama dużo czytała, szczególnie w podeszłym wieku, dlatego nigdy się nie nudziła. Czytała z uwagą. „Wiesz, ja żyłam w tamtych czasach, a nie wiedziałam, że to tak było”.

Nie nudziła się, bo wychowała trójkę dzieci. Poza tym, zawsze można było coś upiec i ugotować.

GOŚCINNOŚĆ – to wspomnienie wielu naszych przyjaciół. To przejaw braterskiej miłości, budowania społeczności wyznaniowej, której częścią się czuła.

ZBÓR, NABOŻEŃSTWA, BIBLIA – czytanie Biblii, udział w nabożeństwach, odwiedzanie chorych, otwarty dom.

CIERPLIWOŚĆ W CHOROBIE – to wspomnienie tych, którzy towarzyszyli nam w ostatnich latach.

CIEPŁY UŚMIECH – to każdy pamięta.

WDZIĘCZNOŚĆ za czas, który był nam dany.