Uważaj (patrz) na zakwas

Symbolicznym zakwasem, którego należy się strzec, jest wedle objaśnienia Jezusa nauka faryzeuszy i saduceuszy (Mat. 16:12). W zapisie Marka pojawia się jeszcze „zakwas Heroda” (Mar. 8:15). W Łuk. 12:1 Jezus objaśnia, że zakwasem faryzeuszy jest obłuda. Apostoł Paweł pisze o „starym zakwasie” oraz „zakwasie złośliwości i przewrotności” (1 Kor. 5:8). Do zakwasu porównywane są zatem różne fałszywe nauki, obłuda, złość i przewrotność.

Jezus zachęca, by „nauki” najpierw obserwować. Nie wszystko, co wzbudza ferment, jest szkodliwe. Najsmaczniejszy chleb, między innymi ten, który rozmnażał Jezus, pieczony jest na drożdżach. Jeśli jednak nauka psuje, nadyma, czyli pobudza do pychy, prowadzi do obłudy, fanatyzmu albo, z drugiej strony, do obojętności i politycznej poprawności, to jest zakwasem, którego należy się wystrzegać. Każdą pojawiającą się reakcję, osobistą czy społeczną, warto najpierw obserwować. Zauważenie jej, nazwanie i ocenienie osadza ją w systemie wartości. Czasem sama taka obserwacja wystarcza za kurację.

Rabbi Jeszua Ha-Nocri – PRZYKAZANIA na każdy dzień roku (fragment),
Daniel Kaleta
refleksja na 1 maja, str. 128