Odpowiedzi na 10 pytań dotyczących zwojów znad Morza Martwego (3/5)

5. Jakie jest historyczne znaczenie zwojów znad Morza Martwego?

Ze względu na ilość szczegółów zawartych w każdym manuskrypcie zwoje dostarczają informacji o wydarzeniach historycznych za pośrednictwem oryginalnych źródeł, do których uczeni nie mieli wcześniej dostępu.

Na przykład listy przechowywane w skórzanym bukłaku w jaskiniach Nahal Hever zawierają oryginalne relacje z pierwszej ręki przywódców powstania Bar Kochby sprzed około 1900 lat. Ponadto w tych samych jaskiniach odkryto Archiwum Babatha – zbiór dokumentów finansowych, aktów małżeństwa i aktów własności ziemi zachowanych przez uchodźcę w czasie rewolty.

Oprócz źródeł pierwotnych zwoje bardzo szczegółowo omawiają przepisy religijne i prawa, którymi kierowali się członkowie sekty. Manuskrypty pomagają badaczom analizować życie religijne w okresie hellenistycznym i rzymskim, wieki przed tym, jak żydowscy uczeni skompilowali Talmud.

Przed odkryciem zwojów jedynymi dowodami na temat stylu życia w tym okresie były nieliczne aluzje znalezione w literaturze rabinicznej. Dlatego też odkrycie starożytnych tekstów ma ogromne znaczenie dla współczesnego zrozumienia życia na Pustyni Judzkiej w tamtym okresie.

„To kolejny kawałeczek układanki przeszłości” – powiedział Oren Ableman, członek zespołu z Urzędu ds. Starożytności, opisujący artefakty.

6. Jak odnaleziono zwoje?

W 1947 r. młody beduiński pasterz szukał zabłąkanej owcy na Pustyni Judzkiej i natknął się na jaskinię. Idąc przy niej, wrzucił w ciemność kamień i bardzo się zdumiał, słysząc dźwięk tłuczonego szkła. Po bliższym przyjrzeniu się znalazł duże gliniane dzbany, z których wiele było wypełnionych zwiniętymi zwojami.

Nie zdając sobie sprawy z ich prawdziwej wartości, Beduin sprzedał pierwszych siedem zwojów handlarzom antyków. Jednak wieść o tym się rozeszła i profesor Uniwersytetu Hebrajskiego Eleazar Lipa Sukenik postanowił zbadać sprawę.

Udało mu się odnaleźć trzy zwoje, które znajdowały się w posiadaniu handlarza w Betlejem. Siedem lat później jego syn, Jigael Jadin, zdobył pozostałe cztery, dzięki czemu oryginalne zwoje znalazły się na Uniwersytecie Hebrajskim, gdzie stały się własnością państwa Izrael.