Obietnica nowych sił

Ale ci, którzy oczekują PANA, nabiorą nowych sił; wzbiją się na skrzydłach jak orły, będą biec, a się nie zmęczą, będą chodzić, a nie ustaną. (Izaj. 40:31)

Gdy byłem młody wzbijałem się wysoko jak orzeł, a gdy spadałem, dodawałeś mi sił, bym mógł znów wzbić się nad chmury. Potem uczyłeś mnie, że życie, to nie tylko wzloty, ale raczej długodystansowy bieg. Odnawiałeś me siły, bym nie osłabł biegnąc ze wzrokiem utkwionym w dalekosiężne cele. Teraz uczysz mnie chodzić – posuwać się w zamierzonym przez Ciebie kierunku, bez tracenia kontaktu z ziemią. Uważnie przyglądam się każdemu miejscu, na którym stawiam stopę, by się nie potknąć. Mam czas, by się rozejrzeć i odkryć, ile piękna wokół. Cieszę się, gdy uda mi się odliczyć moje „dziesięć tysięcy kroków dziennie", a gdy się kładę zmęczony, Ty nie śpisz, tylko odnawiasz moje siły, bym na drugi dzień był w stanie kontynuować wędrówkę. Może jeszcze przyjdzie czas, gdy całkiem stanę i będziesz mnie podtrzymywał, żebym zupełnie nie ustał, ale trzymał się na nogach o własnych siłach – z Twoją pomocą oczywiście. Oczekiwałem na Ciebie, gdy się wzbijałem w niebo i gdy biegałem do odległych celów. Teraz czy idę, czy stoję, Ty nadal odnawiasz me siły. Dlatego ufam, że nie ustanę.