Opowiedzieć proroctwo II

Wtedy ludzie zaczynają iść w stronę światła, do Izraela. Wśród nich są powracający synowie i córki. Atmosfera ogromnego szczęścia. Powstaje pospolite ruszenie, wędrujący ludzie niosą ze sobą to, co mają cennego. Obcokrajowcy pomagają odbudowywać miasto, narody służą Izraelowi. Ci, którzy kiedyś byli gnębicielami, teraz przychodzą w uniżeniu, padają do nóg Izraelitom, nazywają miasto Grodem Pana, Syjonem Świętego Izraelskiego.

Bramy miasta są ciągle otwarte, nie ma potrzeby się bronić, bo nikt nie walczy. Izrael czerpie korzyści z innych narodów, panuje pokój, Izraelici rozrastają się. Bóg oświadcza, że mimo cierpień, które zadał swojemu ludowi, teraz daje mu pomyślność. Panuje wszechobecny dobrobyt. Obraz ogólnego szczęścia jest zakłócony chyba tylko jednym wersetem (12) – ci, którzy nie będą służyć Syjonowi, zginą.