NOWY SZLAK W QUMRAN

opracowanie: Kasia Śmiałkowska
publikacja: 26 listopad 2021

W 1947 roku koza zawędrowała do jaskini w pustynnych klifach w pobliżu północno-zachodniego brzegu Morza Martwego. Pasterz, który opiekował się stadem, zobaczył kozę wchodzącą do jaskini i wrzucił do środka kamień w nadziei, że ją wypłoszy. Ten historyczny kamień roztrzaskał gliniany dzban, w którym przez 2000 lat przechowywano trzy zwoje znad Morza Martwego.

Potem nastąpiły ekscytujące wykopaliska w jaskiniach, w których znaleziono zwoje, oraz w Qumran, starożytnej osadzie pod klifami. Do końca lat 50. archeolodzy pracujący w Qumran odkryli pozostałości budynków, wieży, cystern, żydowskich łaźni rytualnych i akweduktu.

W ciągu około 150 lat, aż do zniszczenia Qumran przez Rzymian w czasie wielkiego buntu (66-73 r. n.e.), członkowie sekty spisali setki różnych zwojów. Wiele z nich, jak np. Dokument Damasceński, zawierało szczegółowe opisy codziennego życia Esseńczyków i ceremonii, które odbywały się w tym miejscu. Około 200 zawierało transkrypcje ksiąg biblijnych. Po ukończeniu zapisów zwoje były zawijane w płótno, delikatnie umieszczane w glinianych dzbanach i przechowywane w jaskiniach na zboczach klifów.

Wszystkie zwoje odkryte do tej pory zostały odkopane w jaskiniach powyżej stanowiska. Bardzo niewiele z nich znajdowało się w nienaruszonym stanie – większość to były tylko fragmenty. Jednak rekonstrukcja tych fragmentów doprowadziła do powstania prawie tysiąca różnych manuskryptów.

Spośród wszystkich zwojów naszymi ulubionymi są kopie Biblii. Dopóki nie wyszły na jaw, najstarsza zachowana Biblia na świecie pochodziła z IX wieku. Jednak ku zdumieniu ekspertów (i każdego, kto kiedykolwiek grał w imprezową grę „głuchy telefon”), ta dziewięciowieczna Biblia jest niemal słowo w słowo tą samą Świętą Księgą, która została spisana przez Esseńczyków w okresie Drugiej Świątyni. Nawet litery były rewelacją, ponieważ pismo jest zapisem w znanym języku hebrajskim, który izraelskie dzieci mogą dobrze zrozumieć.

Nowa ścieżka nad parkiem narodowym, zaprojektowana przez architekta konserwacji i renowacji Marcosa Edelcoppa, prowadzi jak najbliżej jaskiń, bez konieczności wspinania się na klify. Ze ścieżki można nie tylko naprawdę dobrze przyjrzeć się niektórym jaskiniom, ale także poczuć wolność i pustkę otaczającej nas pustyni.

Nazywana „Scrolls Trail” – „Szlak Zwojów” – lub po hebrajsku Szwil Hamegilot, ścieżka ta ma tylko 1,6 kilometra długości, ale jest kamienista i sporo na niej stopni. O ile jest się w stanie pokonać trudności spowodowane ukształtowaniem terenu, jej przejście zajmuje około pół godziny do godziny.

Zejście ze szlaku prowadzi do skalnego pomnika poświęconego znanemu izraelskiemu archeologowi i znawcy pustyni, Hananowi Eshelowi, który zmarł w 2010 roku.

Inny pomnik to duży, rdzewiejący metalowy pojemnik, zupełnie niepasujący tutaj, na środku pustyni. Oznacza on miejsce, w którym czterech żołnierzy Hagany – organu wojskowego sprzed powstania państwa Izrael – wysłanych w celu szukania wody na pustyni, zostało zabitych przez palestyńskich Arabów w 1938 roku.

Szlak Zwojów biegnie pomiędzy Parkiem Narodowym Qumran a Kibucem Kalia (lub odwrotnie). Jest otwarty 24/7 i nie pobiera się za niego opłat. Aby przejść cały szlak, można zostawić samochód albo na parkingu przy kibucu, albo w parku narodowym; chcąc skrócić nieco wycieczkę, należy zaparkować obok cmentarza kibucu i zrezygnować z pierwszego odcinka szlaku.


Na szlaku w Qumran (źródło: The Times of Israel)


Duża cysterna w Qumran pomagała zaspokoić pragnienie żydowskiej sekty tysiące lat temu (źródło: The Times of Israel)


Olbrzymia mykwa wykorzystywana była do rytualnego oczyszczenia przez żydowskich ascetów około 2000 lat temu (źródło: The Times of Israel)


Na Szlaku Zwojów przed wschodem słońca (źródło: The Times of Israel)


Pozostałości wieży na punkcie widokowym (źródło: The Times of Israel)


Klify Qumran (źródło: The Times of Israel)


Urządzenie, z którego korzystali zamordowani żołnierze Hagany, szukając wody w 1938 roku (źródło: The Times of Israel)


Na szlaku w Qumran (źródło: The Times of Israel)


Okienko w starożytnej kuchni Qumran, przez które wydawano jedzenie Esseńczykom (źródło: The Times of Israel)

Artykuł źródłowy:

© | ePatmos.pl