„Szmura” oznacza „strzeżony” i znakomicie nadaje się na określenie tego rodzaju macy, której składniki (mąka i woda) są obserwowane od samego momentu pozyskania. Na zbieranie pszenicy wybiera się dzień suchy i pogodny. Tuż po ścięciu sprawdza się, czy w pszenicy nie ma ani odrobiny wilgoci. Następnie pilnuje się ziarna podczas transportu do młyna.

Rabini przeprowadzają inspekcję młyna, by upewnić się, że cały mechanizm jest suchy i czysty. Po zmieleniu mąka znów jest pilnowana w drodze do piekarni. Tym sposobem chroni się ją przez cały czas od zebrania zboża aż do zmieszania z wodą.

Woda również jest pod baczną obserwacją, by nie weszła w kontakt z pszenicą czy innym zbożem. Pobiera się ją wieczorem przed dniem pieczenia i utrzymuje w czystości aż do połączenia z mąką.

W samej piekarni maca jest też pod ścisłym nadzorem, by nie dopuścić do zakwaszenia. Ten skomplikowany proces i staranne „strzeżenie” sprawiają, że maca nabywa większej świętości; tak naprawdę, jak powtarza się podczas jej przygotowywania, „L’szem macot micwa” – „Czynimy tak ze względu na przykazanie o macy.”

Mace „szmura” są okrągłe, wyrabiane i kształtowane ręcznie; przypominają mace, które pieczono w czasach, gdy synowie izraelscy opuścili Egipt. Dlatego odpowiednie jest używanie jej podczas sederu.

Na podstawie 
chabad.org: Shmurah Matzah